O mnie

Cadence Watergirl

Poziom: 20

Serwer: Rainbow River

Stajnia macierzysta: Fort Pinta 

Klub: Equestrian Tide Agency

Imię Startowca: Foxangel

Ilość koni: 20

Ulubiona lokacja: Półwysep Południowego Kopyta

Imię w realu: Karolina

Wiek: 15

Zainteresowania: Anime, manga, gry Tobby'ego Foxa, rysowanie, psychologia, śpiew, jeździectwo, języki

Moja przygoda ze Star Stable:

We wczesnych klasach podstawówki miałam świra na punkcie koni, podobnie jak moja najlepsza przyjaciółka, Nikola. Nikola wręczyła mi grę "Stajnia Marzeń: Wiosenna Przygoda".

Po przejściu Stajni Marzeń (o której też mogłabym sporo poopowiadać) czułam ogromny niedosyt. Dlatego też, niewiele myśląc wpisałam w internet "Stajnia Marzeń Online". Znalazłam jakiegoś bloga, chyba Melissy Seahall, poczytałam trochę i zdecydowałam się spróbować.

Były to czasy gry na przeglądarkę, ekranu ładowania z drzwami na które się bez przerwy klikało i rudego kota, który udzielał nam wskazówek dotyczących gry.

(Tęsknię T^T)

Szybko jednak zrezygnowałam, ponieważ... Nie umiałam zejść z konia (dla wyjaśnienia, w SM schodzi się z konia najeżdżając myszką na grzbiet konia i klikajac pojawiającą się ikonkę siodła, podczas gdy na SSO jednym sposobem zejścia z konia było kliknięcie strzałki przy menu podkowy).

Conajmniej rok później (zaraz miały się zacząć trzecie urodziny sso) koleżanka z klasy wiedząca o mojej pasji do koni, spytała mnie czy gram w Star Stable. Po chwili domyśliłam się o jaką grę chodzi i poskarżyłam się, że ta gra jest głupia bo nie da się zejść z konia.

Kamila wytłumaczyła mi tajniki schodzenia z konia i tak właśnie zaczęłam na poważnie grać w SSO.

Wbiłam dosyć wysoki poziom i kupiłam Fiorda tylko i wyłącznie dzięki kodom. W końcu zaczęłam kupować SR i SC przez telefon, a jedym z pierwszych moich wydatków dokonanych z użyciem karty kredytowej było członkowstwo Lifetime. W międzyczasie niejednokrotnie próbowałam założyć klub, nagrywałam filmiki na youtube, prowadziłam tego bloga jak i bloga z teoriami.

Następnie miałam dłuuuugą przerwę od SSO,  która została zakończona dzięki misjom fabularnym, oraz mojej przyjaciółce z dzieciństwa, Dominice. 

No i dotarliśmy do dnia dzisiejszego.

Nie jestem już taką koniarą jak kiedyś. Jednak gram w SSO chociażby dla samego trenowania konia i spotkań z moim malutkim klubikiem. Jestem także pełna pomysłów i gotowa do reaktywacji tego bloga!